Directe borstreconstructie

De borst kan gereconstrueerd worden met eigen weefsel van de buik, het bovenbeen of de bil en soms van de rug (meestal dan combinatie met prothese). Uw plastisch chirurg zal aangeven of dit bij u tot de mogelijkheden behoort.

Als er kanker is vastgesteld in één borst wordt de ingreep enkelzijdig uitgevoerd: alleen aan de borst die aangetast is. Er zijn ook situaties waarbij de operatie tegelijkertijd aan beide borsten wordt uitgevoerd. Dit gaat om vrouwen die in beide borsten een afwijking hebben of die draagster zijn van een genetische afwijking. De oncologisch chirurg zal bepalen of dat bij u van toepassing is.

Nadat de borstklier is weggehaald, zal onder uw borstspier een prothese geplaatst worden. Dit is een met siliconen gevulde prothese. Er zijn verschillende soorten protheses en hierover zal uw plastisch chirurg u adviseren.  Er wordt een nieuwe plooi aan de onderzijde van de borst gecreëerd door middel van hechtingen aan de binnenzijde. Dit kan er na de operatie uitzien als een intrekking. In de loop van de tijd zal dit wegtrekken.

Daarnaast kunnen deze hechtingen in het begin gevoelig zijn. Ook aan de zijkant van de borst wordt een begrenzing gecreëerd. Aan het eind van de operatie worden één of twee drains in het wondbed achtergelaten.

Soms zal een tissue expander geplaatst worden. Dit is een ballon die gevuld is met vocht (fysiologisch zout). Deze ballon wordt wekelijks op de polikliniek bijgevuld totdat de borstspier en de huid voldoende opgerekt zijn om er een definitieve prothese onder te plaatsen. Hiervoor is dan een tweede (korte) operatie nodig. Meestal is deze ingreep 3 tot 6 maanden na de eerste ingreep.

Bij een borstreconstructie wordt ernaar gestreefd de natuurlijke lijn en vorm van uw figuur zo goed mogelijk na te bootsen. De plastisch chirurgen besteden veel zorg aan de esthetische aspecten van deze ingreep. Toch kan een gereconstrueerde borst uw echte borst nooit helemaal vervangen en zal deze altijd afwijken van uw eigen borst. De borst zal wat meer opstaan en minder uitzakken dan de eigen borst. Het volume zal ook iets anders zijn.

Soms kan er meer symmetrie bereikt worden als de ‘gezonde’ borst gelift of verkleind wordt. Dit uiteraard alleen als u dat wenst.

Het gevoel in de gereconstrueerde borst zal verminderd of afwezig zijn. De gereconstrueerde borst voelt ook vaak wat zwaarder en kouder aan.

Soms kan de borstspier zich aanspannen over de prothese heen en dit kan trekkingen geven. Als dit heel storend is kan het met botox behandeld worden.

De levensduur van protheses kennen we niet exact. Borstimplantaten kunnen slijten en gaan niet gegarandeerd een leven lang mee. Daarom kan in de toekomst een operatie nodig zijn om het implantaat te vervangen.

Aangezien de huid en de spier die de prothese bedekken dun zijn, kan het altijd dat je een randje van de prothese voelt zitten.

Siliconenprotheses hebben naast voordelen, ook een aantal specifiek aan siliconenprotheses gekoppelde nadelen. Leest u hiervoor de bijsluiter siliconenprotheses van de NVPC goed door.

Hierbij gaan er bloedvaten die tijdens de operatie dicht gemaakt zijn weer open. Hoesten, persen, of een plotselinge verhoging van de bloeddruk kan hiervan de oorzaak zijn. Indien zich te veel bloed ophoopt rondom de prothese, moet u nogmaals worden geopereerd. De bloeding wordt gestopt en de stolsels verwijderd. In de helft van de gevallen wordt geen actieve bloeding gevonden.

Een infectie is vervelend, omdat er een vreemd lichaam (de prothese) in uw borst zit. Afhankelijk van de ernst van de infectie zal u met antibiotica behandeld worden of zal de prothese verwijderd moeten worden. In het laatste geval zal pas nadat het lichaam weer is hersteld (minstens 3 maanden), er een nieuwe reconstructie uitgevoerd worden. Dan zal vaak eerst een tissue expander geplaatst moeten worden om de huid weer op te rekken en te ontplooien. Soms moet weefsel van elders toegevoegd worden. De kans op een infectie is groter bij vrouwen die roken en/of te zwaar zijn.

De huid die gespaard is bij de ingreep en die de prothese moet bedekken is dun en kwetsbaar. Ter plaatse van het litteken krijgt de huid het minste bloed en heeft deze het moeilijk. Bij weefselversterf, ook wel necrose genoemd, zal de huid donker verkleuren. Dit zal in de dagen na de ingreep gebeuren. Als dit het geval is zullen we deze dode huid op de operatiekamer verwijderen, om te voorkomen dat de wond gaat infecteren. Er wordt altijd geprobeerd de prothese terug te plaatsen, indien er veel huid verloren is dan lukt dit niet en zal er een tissue expander worden geplaatst.

Na een operatie kan zich vocht ophopen rondom een implantaat. Dit geeft een grotere kans op een complicatie zoals bijvoorbeeld een infectie of kapselvorming. Aanvullende behandeling kan nodig zijn om het vocht af te voeren.

Er vormt zich altijd een kapsel rondom een prothese. Soms wordt dit kapsel dik en strak en kan het vervormingen van de borst tot gevolg hebben. We noemen dit een kapselcontractuur. Meestal vormt dit zich pas op de lange termijn. Wanneer u bestraald bent in het verleden of moet worden na de ingreep is de kans hierop groter. Het kan soms betekenen dat u opnieuw geopereerd moet worden.

Indien u tepel verwijderd is dan kan deze in principe gereconstrueerd worden in de loop van de tijd, middels een ingreep of tatoeage of een combinatie van deze technieken. Uw plastisch chirurg zal u hierin adviseren.